As feiras do libro polo camiño que van ...

Parece que los modelos de ferias del libro siguen cuestionándose ante la evidencia de lo inadecuados que suelen resultar para cumplir los objetivos deseados (¿por qué no empezar por ahí, por definir los objetivos?) Miremos los distintos modelos que sí estan funcionando, que aunque pocos, los hay. Son modelos dispares, y sin embargo cumplen aceptablemente sus objetivos. Lo que me sigue sorprendiendo es la obstinación del sector, libreros incluidos, en no prestar atención suficiente hacia las ferias y su potencial, o bien hacerlo como fenómeno menor y local con el que hay que "cumplir" una vez al año.

En conValor encontramos otra interesante reflexión sobre las ferias del libro. En Galicia y en Euskadi se están cuestionando los modelos. Esta vez nos remite a Xosé Antonio Perozo, en A nosa Terra:

As feiras do libro foron un bo invento para sacar os libros á rúa cando as librerías eran pouco menos que templos sagrados do saber. Estabamos seguros de que a maioría da xente non lía por temor ou vergonza a entrar no establecemento, por non sentirse á altura da sapiencia do libreiro ou dos clientes cualificados. Sacar o libro ás rúas converteuse nunha teima salvadora e, moito máis, poñer o libro galego diante da mirada dos paseantes.

Hoxe existen librerías nas que os clientes fan cola para pagar. O libro está nas grandes superficies e tomaron as rúas expostos nas trincheiras dos miles de quioscos. Ó mesmo tempo, as feiras do libro foron perdendo interese e atractivo. Convertéronse en simples filas de casetas con moreas de títulos reiterados en todas elas. A chamada dos autores para asinar exemplares adoita ser un reclamo cativo e, aínda que o volume de negocio ás veces poida ser rendible, o evento máis semella un mercadillo de ocasión que unha digna aposta polo libro como soporte de cultura e de saber.

Hai que ser valentes e dicir que culturalmente non paga a pena o esforzo de programar, subvencionar e publicitar as feiras do libro polo camiño que van. Están culturalmente mortas. Hai que arriscar e procurar alternativas imaxinativas, imprimirlles ás feiras un selo de prestixio social e sacalas do reduto do tendeiro que amosan. Non lle debemos pechar a porta a ningún tipo de libro nin lingua, pero en primeiro lugar faise necesario apostar polo libro galego con decisión e en segundo polo libro en xeral como obxecto de valor. Se non é así, que peche o último en saír e tire a chave ó mar.